کارگردان فیلم سینمایی «دشمن زن» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: علی اصغری فیلمنامه ای نوشته بود که من طرح یک خطی آن را دوست داشتم و به همین دلیل مدت ها با یکدیگر بحث و تبادل نظر کردیم تا به یک سیناپس جدیدی رسیدیم. کلیت داستان در ابتدا شکل دیگری داشت و تنها پروسه شاخ مجازی شدن یک نفر را بررسی می کرد و پس از آن تصمیم گرفتیم نگاه مان را کمی بسط و گسترش داده و به مسأله موسیقی زیرزمینی هم بپردازیم.

وی ادامه داد: من هدفم این بود که نابود شدن یک کاراکتر عاشق موسیقی و بالا رفتن کسی که بدون هیچ دغدغه ای تنها در فضای مجازی جولان می دهد و فالوئر جمع می کند را در «گربه سیاه» نشان دهم و رسیدن به این مقوله حدود یک سال زمان برد.

امینی سپس در خصوص چگونگی قبول تهیه کنندگی این اثر سینمایی توسط بهرام رادان اظهار داشت: وقتی سیناپس کاملاً آماده شد من با چند تهیه کننده از جمله آقای رادان وارد مذاکره شدم و ایشان سیناپس را پسندیدند و گفتند من این فیلم را تهیه می کنم اما در آن بازی نمی کنم. به همین علت ما سراغ چهره های دیگری رفتیم که در این نقش بازی کنند اما دوستان به دلیل مشغله داشتن و درگیر بودن سر پروژه های دیگر امکان حضور در «گربه سیاه» را پیدا نکردند و از آنجا که زمان ما بسیار محدود بود و به نوعی به بن بست رسیده بودیم آقای رادان مجبور شدند خودشان در این فیلم بازی کنند.

این سینماگر خاطرنشان کرد: یکی از دلایل مهمی که فیلم به سی و نهمین جشنواره فیلم فجر ارسال نشد این بود که آقای رادان گفتند من دوست ندارم در فیلمی که هم در آن بازی می کنم و هم تهیه کنندگی اش را بر عهده دارم به جشنواره بروم و همین باعث شد فیلم به دفتر جشنواره ارائه نشود و همین مسأله صدمه شدیدی به فیلم وارد کرد چون زحمات عوامل فیلم دیده نشد و همه لطمات روحی جدی دیدند.

بازیگر فیلم سینمایی «آبنبات چوبی» در پاسخ به این سوأل که برخی شنیده ها حاکی از اختلاف و قهر جدی میان شما و بهرام رادان است اظهار داشت: خوشبختانه هیچ اختلافی میان ما وجود ندارد و رفاقت ما بعد از تولید این فیلم بسیار بیشتر از گذشته هم شده است چرا که آقای رادان به واقع انسانی ساده، صادق و یک جنتلمن واقعی است و همواره در کنار من بود و به من لطف داشت و اگر نخواست فیلم را به جشنواره بدهد به عنوان صاحب فیلم که تصمیم گیر اصلی است کاملاً محق بود.

این کارگردان جوان در بخش دیگری از این گفتگو در خصوص محتوای اثرش متذکر شد: اگر بخواهم در یک جمله «گربه سیاه» را توصیف کنم این را باید بگویم که این فیلم جامعه ای را به تصویر می کشد که رشد در آن به صورت اتفاقی است! یعنی کسی در مسیر درستی که باید در آن حرکت کند گام بر نمی دارد!

وی افزود: کاراکتر اصلی فیلم فردی است که تنها هدفش زندگی اش افزایش فالوئرهایش است و هیچ چیز برای از دست دادن ندارد و برای همین ابایی از هیچ کاری ندارد و می خواهد هرچه زودتر رویاهایش به واقعیت تبدیل شوند. «گربه سیاه» با اینکه اثری اجتماعی است و نگاهی نقادانه دارد به هیچ عنوان فیلمی منفی گرا و سیاه نما نیست و برعکس بسیاری از فیلم های اجتماعی سینمای ایران نگاهی دغدغه مند دارد.

امینی تأکید کرد: متأسفانه ما وقتی به فیلم های اجتماعی سینمای ایران نگاه می کنیم می بینیم که اغلب سرشار از سیاه نمایی هستند همانطور که رسانه شما (سینماپرس) هم بارها به این مطلب مهم اشاره کرده است. اما این فیلم فقط معضلات را واکاوی می کند و سعی دارد به مخاطبان خود نشان دهد که ما چقدر از فضای مجازی در حال ضربه خوردن هستیم. این فیلم نشان می دهد جوانان در فضای مجازی فدا می شوند و عریانی فضای مجازی بسیاری از زندگی ها و خانواده ها را از بین برده است.

این فیلمساز سپس به معضل اکران سینماها اشاره کرد و در این باره گفت: من واقعاً از شرایط اکران راضی نیستم و تصورم این بود که فیلم خیلی بهتر از این اکران شود. درست است که فیلم بازیگر شناخته شده زیادی ندارد و اغلب بازیگران آن جوانانی هستند که از تئاتر به سینما آمده اند و قطعاً ضامن فروش فیلم نبودند اما وضعیت به گونه ای شده که متأسفانه مردم بیشتر به سمت فیلم های کمدی گرایش دارند و استقبالی از آثار اجتماعی نمی کنند.

وی تصریح کرد: از سوی دیگر سینماداران هم در این زمینه مقصر هستند چرا که سانس های مرده خود را به فیلم های اجتماعی اختصاص می دهند. مثلاً یکی از سینماها آمده و سانس های ساعت ۱۱ صبح جمعه خود را به فیلم ما اختصاص داده؛ خوب معلوم است کسی ساعت ۱۱ صبح روز جمعه به سینما نمی رود! این نوع رفتارها و تصمیم گیری ها به شدت باعث صدمه به «گربه سیاه» شد. البته نه تنها کار من که بسیاری فیلم های دیگر از جمله فیلم اخیر محسن قرایی نیز با همین معضل روبرو است.

امینی متذکر شد: سینمادار در دوران بازگشایی سینماها بعد از تعطیلی کرونایی برای اینکه سالنش بچرخد می رود به سمت فیلم های کمدی و فرصت آزمون و خطا به دیگر فیلم ها نمی دهد. ما حتی در خیلی از شهرها یک سانس هم نداریم و این اتفاق باعث می شود هدف ما که تماشای این فیلم توسط بخش اعظمی از مردم جامعه بوده به ثمر نرسد.

این کارگردان جوان در پاسخ به این سوأل که آیا با توجه به این رفتار سینماداران با فیلم های اجتماعی و اینکه اولین فیلم شما در مقام کارگردان اثری کمدی بوده تصمیم برای بازگشت به سینمای کمدی گرفته اید یا می خواهید در فضای دغدغه مند اجتماعی مبادرت به فیلمسازی کنید اظهار داشت: من یک فیلم کمدی ساختم اما قبل از آن قرار بود فیلمی جدی بسازم. اگر من فیلمی کمدی ساختم دلیلش این بود که نمی شد آنطور که می خواهم به سینما ورود کنم و مسیر دلخواه برایم فراهم نبود. البته من همچنان از «دشمن زن» حمایت می کنم چون هدفش سرگرمی مردم بوده!

وی ادامه داد: اما ذکر این نکته ضروری است که بخشی از زندگی ما غم نان و ارتزاق است. معلوم است اگر از سینمای اجتماعی حمایت نشود من که پشتوانه ای ندارم تا مثلاً ۳ سال فیلم نسازم مجبروم بروم با روش دیگری ارتزاق کنم. اما بی تردید سعی می کنم اگر به سمت سینمای کمدی رفتم قوی تر بروم و اثری بسازم که جنبه های هنری هم در آن رعایت شود.

امینی در پایان این گفتگو افزود: امیدوارم فیلم هایی که آموزش می دهند و پیام دارند بیشتر مورد توجه قرار بگیرند و مسئولان از آن فیلم ها حمایت کنند تا فیلمسازان دغدغه مند بتوانند آثار برآمده از معضلات روز اجتماعی را بیش از پیش به تصویر کشیده و با فرهنگ سازی سعی در رفع مشکلات جامعه داشته باشند.